www.reko.fora.pl

Darek Grenadier · Wysłany: Wto 15:28, 24 Mar 2009 Temat postu:

Nie wiem czy się do końca cieszyć. Kwestia filmów w innym temacie.

Vis · Wysłany: Czw 22:24, 26 Mar 2009 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

bezimienny · Wysłany: Nie 0:29, 29 Mar 2009 Temat postu:

Witam,
Czytam ten wątek raczej uważnie i nie raz. Szczególnie wypowiedzi Darka Grenadiera i Furyera, jak w poniższych cytatach:
...bo dawno nie widziałem takiego bajzlu i niekompetencji na polu bitwy (mówię o oficerach)...
...Na to aby będąc w polu czuć, że dowódcy, szczególnie główny mają zamysł na fajną bitwę i starają się ją realizować - chcą przeprowadzić jakiś plan pokombinować...
Chcę zapytać o wasze opinie:
Czego konkretniej byście oczekiwali na polu batalii rekonstrukcyjnej, szczególnie w zakresie organizacji armii, dowodzenia i funkcjonowania naszych jednostek w polu?
Pytanie nie jest ogólnie teoretyczne, to raczej pytanie o radę. Może niektóre z postulatów, dookreślone, po prostu da się wprowadzić w życie, choćby w jakiejś formie i zakresie.
Pozdrawiam.

Palafox · Wysłany: Nie 9:06, 29 Mar 2009 Temat postu:

Jeśli chodzi o moje zdanie to brakuje wyreżyserowania samej bitwy. Kto i gdzie ma kiedy być, gdzie ma się przemieścić i co ma robić w danej w chwili, brak jest czasami jednej ogólnej myśli dzialań. Z czego niestety często powstaje choaos i akcje typu do przodu i w tył.

Miś · Wysłany: Nie 9:19, 29 Mar 2009 Temat postu:

Mnie brakowało generalnie manewrów - w zasadzie poruszaliśmy się tylko przód-tył, co w sumie robi się nudne po pewnym czasie. Zdecydowanie fajniej by było poruszać się po polu rotami i tylko do ataku formować front.
Ludzi było dość by sformować pluton z 3 sekcji, a to daje fajny show przy "w lewo do boju"

Darek Grenadier · Wysłany: Nie 12:44, 29 Mar 2009 Temat postu:

JOHNY · Wysłany: Nie 17:40, 29 Mar 2009 Temat postu:

reżyseria- nie jestem za z tych samych względów co Darek, w napoleonce możemy sobie "podowodzić" (w przeciwieństwie do II wojny) W Jonkowie było ciężko bo atakowaliśmy "wąskim gardłem" między publiką a polem pirotechnicznym, to tak jak w mieście np Noc listopadowa(niepomanewrujesz) manewry są możliwe na takim polu jak Austerlitz, Nysa, Pułtusk

dowodzenie- brakowało, sztabu bo Horhe był zmęczony całą organizacja i w polu wyglądało na to że już wszystko olał, dowodzenie na niższym poziomie- np u nas zabrakło Remika, ja czuję się lepiej w roli dowódcy drugiej, trzeciej sekcji lub plutonu, NIE całej samodzielnej kolumny( gubię się, działam za bardzo zachowawczo dlatego nie dynamicznie- boję się po prostu że się ludzie pogubią i rozsypią, albo nie usłyszę jak organizator będzie krzyczał że do tyłu i koniec bitwy)

Darek Grenadier · Wysłany: Nie 18:12, 29 Mar 2009 Temat postu:

Palafox · Wysłany: Nie 18:44, 29 Mar 2009 Temat postu:

No nie podzielam waszego punktu widzenia, jakis podstawowy plan lub zarys chociazby powinien byc. Innaczej bedzie tak ze kazdy sobie podowodzi, bedzie dzialal na wlasna reke jak to widzimy zazwyczaj i wychodzi poprostu smiesznie

Darek Grenadier · Wysłany: Nie 21:45, 29 Mar 2009 Temat postu:

Ale my to piszemy, że podstawowy plan lub zarys powinien być bezwzględnie ale nie wyreżyserowana cała bitwa. Co więcej powinno być tak, że jest odpowiednie dowodzenie i zależność. Dowódca wydaje rozkaz, że pułki a,b,c ida do ataku d,e, stoi a np f idzie bokiem itd. To gdy nie ma dowodzenia i każdy sobie widzieliśmy rok temu na Lidzbarku i bitwa była kiepska.

Wystarczy aby sztab i dowódcy mieli generalnie pogląd na plan organizatora.

Chodź chętnie bym kiedyś udział w bitwie bez planu tak aby to manewry i jakiś pomysł wygrały (chyba tak było w Będominie).

stefan · Wysłany: Pon 18:39, 30 Mar 2009 Temat postu:

Z innej beczki. bo na dowodzeniu sie nie znam, choc oczywiscie uwazam ze plan musi byc. chociazby poto zeby dowodcy wiedzieli ze dla potrzeb bitwy czasem duzy oddzial musi ulec mniejszemu- i to trzeba wczesniej zaplanowac.

rzecz ktorej mi najbardziej brakuje na bataliach to... trupy.
Trupy powinny byc losowane przed bitwa sposrud osob ktore nie strzelaja i lezec do konca tam gdzie padly. a Jezeli padnie osoba ktora strzela mozna postepowac tak jak zawsze to robimy, sciagnac takiego goscia i dolaczyc do szeregu.

Darek Grenadier · Wysłany: Pon 18:49, 30 Mar 2009 Temat postu:

Popieram tutaj Stefana.

Jednocześnie rozumiem, że jest nas na tyle mało, że gdyby po każdej salwie padało 1-3 żołnierzy szybko wszyscy byśmy leżeli. Do tego wielu nie chce padać i przeleżeć całej batali.
Warto więc umieć "dawać się ranić" - tak aby potem można było założyć jakiś opatrunek i znów być w linii.
Na srebrnej górze fajnie wyszło, gdy ludzie "ranni" czołgali się za stogi a potem przemykali do swoich oddziałów. To samo dotyczy np. dwóch rannych którzy razem odczłapują na tyły.
Alternatywą dla padania jest przełamanie i ucieczka. Niestety jest mało oddziałów, które to robią i jak to już wielokrotnie pisane było np na poniacie dochodzi do przepychanek - fajne byłoby przynajmniej uderzenie w biegu i miniecie się na zakładke - tak aby było w tym troche dynamizmu itd...
Ale tutaj dużo zależy od grup i od organizatora co wymyśli wcześniej - i też od tego, że są pewnie tacy, którzy nie chcą poprostu czasami podać pola.

stefan · Wysłany: Pon 19:01, 30 Mar 2009 Temat postu:

no i wlasnie dla takich jest scenariusz, ktory im powie kiedy musza dac pola, a kiedy moga powalczyc

Darek Grenadier · Wysłany: Pon 19:28, 30 Mar 2009 Temat postu:

To nie pamiętam aby takie szczegóły udało się gdziekolwiek zaplanować ale można oczywiście próbować - tylko wszyscy muszą chcieć i widzieć w tym sens i zabawę.

Furyer · Wysłany: Wto 16:29, 31 Mar 2009 Temat postu:

1. Po pierwsze oddziały polskie powinny wykonywać Podstawowe manewry w ten sam sposób i na podobną komendę. W Jonkowie 4 działała podobnie do nas ale 3 już zupełnie inaczej.

2. Normalnie przed bitwą powinne być wydawane zadania oddziałom, tak by na polu bitwy miały co realizować, gdy zabraknie "oficerskiego oka".
W ten sposób wyniknie naturalna sprawa bo jedni sobie poradzą a inni nie i powstanie bitewny chaos tak jak to było 200 lat temu. Ja rozumiem że jest nas mało i odwody nie wchodzą w grę, ale nada to bitwie dynamiki.

3. Trupy losowane wcześniej jak Stefan napisał.
Ja odniosłem w Jonkowie wrażenie że wróg jest nieśmiertelny.
Trupy koniecznie przy starciu wręcz. Po salwach mniej.
Podobało mi się stwierdzenie Johnego gdy w połowie bitwy powiedział, że "pułk mu się wykruszył"

4. Brakuje łamania lini i normalnej ucieczki.
Tego doświadczyłem pod Nysą. Gdy Austriacy zepchnęli nas wręcz prosto na stóg, i autentycznie część chłopaków się wywróciła a częśc w panice dała dyla do tyłu, ogólny chaos i panika. Więc zacząłem biec za nimi, (albo przed nimi - nieważne.)
po 300 metrach się pozbieraliśmy i sformowaliśmy.
W Jonkowie prawie pogoniliśmy Rosjan jak się do nas odwrócili.

5. Jedno w Jonkowie mi się podobało bardzo. Po bitwie na polu pozostali jakby maruderzy. Poszczególne osoby z różnych oddziałów schodziły powoli nieśpiesznie, ktoś czegoś szukał, ktoś gdzieś biegł, małe grupki dochodziły do oddziałów, które de fakto schodziły z pola bitwy w formacjach bąć się formowały.
I znowu Stefan podżucił myśl że brakuje pojedyńczych kawalerzystów pilnujących pobojowiska i odpędzajacych szabrowników od ciał.
Taka scenka rodzajowa.

resztę wyczerpał Darek (jak zawsze) Smile